Księga Ijoba (Hioba)
W tej stronie znajdziesz dodatkowe informacje o naszym wydaniu i przedsięwzięciach związanych z niezwykłą Księgą Ijoba…
Komentarz do obecnego wydania Księgi Ijoba
(„Po raz pierwszy w 15 letniej przygodzie z translacjami Rabina Cylkowa, i nie bez obaw, zdecydowałem się na napisanie komentarza” – Mirek Sopek)
Tertium – Monodram oparty o tekst Księgi Ijoba – w reżyserii Stanisława Miedziewskiego
i wykonanu Caryl Swift – Teatr Rondo w Słupsku, Centrum Dialogu Łódź
Nasze wydania KsięGI:
Księga Ijoba - komentarz
Księga Ijoba jest jedną z najbardziej niezwykłych ksiąg Starego Testamentu. Jest Księgą niesłychanie odważną, dotykającą trudnego problemu cierpienia, a w szczególności zadającą stale aktualne pytanie: dlaczego dobrzy i uczciwi ludzie cierpią?
Chyba nikt, kto rozważa głębiej wiarę we wszechmocnego Boga, nie może nie zadawać sobie tego pytania. Nie powinno też nikogo dziwić, że z powodu braku dobrej odpowiedzi na to pytanie powstało wiele argumentów przeciwko istnieniu Absolutu.
Wielki francuski pisarz Victor Hugo napisał o tej Księdze:
„Jeśliby jutro cała światowa literatura miała ulec zniszczeniu i zależałoby ode mnie, którą księgę zachować, to wybrałbym Księgę Ijoba”.
Już sam fakt, iż Księga Ijoba powstała bardzo wcześnie w porównaniu z innymi Księgami Biblijnymi (w tradycji rabinicznej za autora Księgi uznawany jest sam Mojżesz, podczas gdy świeccy bibliści twierdzą, iż powstała około VI wieku p.n.e.), jest niezwykły i nie może być interpretowany inaczej niż jako dowód odwagi jej autora (autorów?) do dotykania spraw najtrudniejszych i zawsze aktualnych, bez względu na postęp cywilizacyjny.
Zanim przejdę do komentowania, powinienem czytelników uprzedzić, że bardzo długo wahałem się, czy wolno mi zamieścić ten komentarz. Nie będąc specjalistą biblijnym, nie chciałbym (w duchu wszystkich moich wydań dzieł Cylkowa) proponować czegoś na kształt „słusznej” interpretacji Księgi Ijoba.
Dlatego bardzo proszę o pamiętanie, że następne strony wstępu są jedynie wynikiem bardzo osobistego odczytania tej niezwykłej Księgi i w żaden sposób nie mogą zastąpić komentarzy autorów znacznie bardziej doświadczonych.
Już podczas lektury pierwszych rozdziałów tej Księgi można doznać uczucia głębokiego zdziwienia, zważywszy na obraz Boga, jaki istnieje w całej judeo-chrześcijańskiej tradycji. Oto nieskończenie dobry Bóg, znając nieskazitelność Ijoba, ulega namowom („poduszczeniom” wg Cylkowa) szatana i mimo tego, iż zna prawość swojego sługi, pozwala wystawić go na próbę. Czyniąc to, de facto spiskuje z szatanem przeciwko człowiekowi (Rozdział 1:12 oraz 2:3-7):
1:12Rzekł tedy Wiekuisty do szatana: Otóż wszystko, co doń
należy jest w mocy twojej, wszakże jego samego nie dotykaj!
I tak odszedł szatan z przed oblicza Wiekuistego.
2:3Rzekł tedy Wiekuisty do szatana: Czyś zwrócił uwagę na
sługę mojego Ijoba? Albowiem równego mu niemasz na ziemi,
tak nieskazitelnego i prawego, bogobojnego i stroniącego od zła.
Trwa on jeszcze w pobożności swojej, a tyś mnie poduszczył,
abym go gubił bez przyczyny.
2:4Na to odparł szatan Wiekuistemu i rzekł: Skórę za skórę — a
wszystko co posiada człowiek, oddaje za życie swoje.
2:5Wszakże wyciągnij raz rękę Twoję, a dotknij kości i ciała
jego, a pewnie otwarcie Cię się wyrzeknie!
2:6Rzekł tedy Wiekuisty do szatana: Otóż jest on w mocy
twojej, tylko życia jego strzeż!
2:7I tak odszedł szatan z przed oblicza Wiekuistego i uderzył
Ijoba ropniem złośliwym od stopy do ciemienia.
Rozmiar nieszczęść, jakie za świadomym Boskim
przyzwoleniem spotykają Ijoba, wydaje się nie mieć granic i
dotyka nie tylko jego samego, ale i jego rodzinę:
1:19(…) oto zerwał się nagle gwałtowny huragan od onej strony
pustyni i uderzył na cztery węgły domu, tak że nad młodymi
ludźmi się zapadł a zginęli; (…)
To fragment naszego komentarza. Całość znajdziesz w wydaniu drukowanym i elektronicznym. Zapraszamy do naszego sklepu.